- mutemet
- (-di)
а
1.досто́йный (заслу́живающий) дове́рия; надёжный, ве́рный2.дове́ренное лицо́, дове́ренный, уполномо́ченный
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
mutemet — is., di, Ar. muˁtemed 1) Dairelerde, iş yerlerinde bazı para işlerine bakan görevli 2) esk. Kendisine inanılıp güvenilen kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
Şener Şen — Données clés Surnom Badi Ekrem, Ziya, Vecihi Naissance 26 décembre 1941 (1941 12 26) (69 ans) Adana … Wikipédia en Français
kâffesi — zm., esk. Bütünü, hepsi, tamamı İstihbaratı yabana atılmaz, nezaretlerin hemen kâffesinde mutemet adamlar vardır. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük